![]() De eerste kennismaking. De koffie drinkers hebben elkaar al gevonden, de rokers ook. Een aantal deelnemers blijft gebiologeerd naar telefoon of Ipad kijken: “moet nog even wat afronden, ben nogal druk.” Het laatste woord echoot door. Nog even en ik weet meer van deze groep dan mij lief is. De trainers zijn er klaar voor en laten bewust een lange stilte vallen. Gedraai op een stoel. Ongemak. Doorbroken door de eerste vraag: “Hoe zitten jullie hier?" Verwarde blikken. “Eerst even landen," is het vervolg. Wegdraaiende ogen. Het is meteen duidelijk wie hier niet op eigen initiatief zitten.
Een hype is het anno 2016 amper meer te noemen. Het stadium “knap dat je met jezelf aan de slag gaat” is voorbij. Gevraagd of opgelegd: wie krijgt er in z’n (professionele) leven niet mee te maken. Meestal onder het mom van ‘persoonlijke ontwikkeling’ en ‘inzicht in eigen handelen’. Het aanbod - voor optimaal rendement vaak een meerdaagse training inclusief overnachting - is enorm: persoonlijke effectiviteit, authentiek/persoonlijk leiderschap, feedback geven én ontvangen, assertiviteit in 1 dag. En ga zo nog maar even door. Elke training onderscheidt zich door een eigen filosofie. De ene is nog overtuigender dan de ander. Van het veranderen van gedrag en patronen - Theory U - via kernkwaliteiten, valkuilen, allergieën en uitdagingen naar de negen persoonlijkheidstypen uit het enneagram en de acht persoonlijkheidstypes van Jung. Om uiteindelijk bij de profielen van Insights te komen: iedereen in een hokje (of eigenlijk: kleurtje). Inmiddels is het volgen van een training al lang niet meer zozeer de kunst. Zie in al die spiegels nog maar eens jezelf. Oude - opgelegde - patronen, normen en waarden los kunnen en durven laten. Dát de grootste uitdaging. Jezelf zien zoals je bent. Niet zoals je denkt of verwacht te zijn. Zonder daar een stempel, titel of naam aan te willen geven. Een lange, intensieve en niet te vergeten prijzige cursus draagt daar zonder twijfel aan bij. Voeg daar nog wat kwetsbare gesprekken, rood aangelopen hoofden en vol gesnoten zakdoeken aan toe en het plaatje is compleet. Vooroordeel? Niet helemaal. Alleen: een tandje meer onbevangenheid en humor kan soms geen kwaad. En een avondje flink doorzakken is uiteindelijk ook effectief en minstens net zo intensief. Levert ook nog eens duidelijke feedback op: gewoon, recht voor z’n raap - zonder regels.
0 Comments
Leave a Reply. |
Welkom op mijn site! Wekelijks blog ik over alledaagse gebeurtenissen en interacties: dat ene ongemakkelijke moment in de lift, onvermijdelijke verwachtingen, irritant ongewenst - niet uit je systeem te krijgen - gedrag, verwarrende reflexen, opmerkelijke gewoonten en vluchtige ontmoetingen. Dingen die aandacht én verdieping vragen maar waar wij - in de veelheid der dingen - gemakkelijk aan voorbij gaan.
![]() Met mijn blog wil ik vanzelfsprekendheden expliciteren, gesprekken entameren en reflectie uitlokken.
Ontvang wekelijks mijn weekly consideration in je mailbox! Archives
December 2019
|