‘Meer rust momenten.’ Een collega vertelt over een Brits onderzoek. De vraag was wat mensen anders zouden willen doen als zij hun leven opnieuw konden invullen. Het onderzoek kreeg de toepasselijke titel: Take a bath instead of a shower. Mijn jaarlijkse rustmoment is dit jaar op Ibiza: vier dagen lang tijd voor mezelf. Hoewel de bestemming al snel een feest-associatie oproept, is het bij uitstek een plek om te onthaasten. Bij aankomst neem je moeiteloos het tempo van het eiland over. Zorgt de temperatuur daar niet voor, dan dwingt de maximum snelheid, 80 op een snelweg maar grotendeels 50 of 60 kilometer per uur, je daar wel toe.
Tolerantie Ook de inwoners zorgen voor een ontspannen, ongedwongen sfeer. Hoog seizoen of niet, tijd voor een babbeltje tussendoor is er altijd. Ook al staat er buiten een gigantische rij mensen te wachten op een huurauto, het beïnvloedt het (relaxte) werktempo van de locals niet. Zij stralen stuk voor stuk een bepaalde tolerantie uit. Een prachtige eigenschap die toeristen over lijken te nemen. Gezinnen, ouderen, op zoek naar een feestje, naakt, dik of dun: voor alles en iedereen is plek en men mengt zich ogenschijnlijk moeiteloos met elkaar. Hippiecultuur Op het strand is er dan ook nauwelijks geloer of een oordelende blik. Deze grote mate van tolerantie is ongetwijfeld het gevolg van de nog altijd aanwezige invloed van de hippies. In de jaren ’60 ontvluchtten zij de onderdrukte sfeer in Spanje. Op Ibiza was er alle ruimte voor een vrije levensstijl. In de jaren ’80 verving de housecultuur grotendeels de ‘flowerpower’. Reflectie De stranden en de blauw, groene zee zijn (vanzelfsprekend) de hotspots. Het vinden van een baaitje is dan ook gemakkelijk. En zelfs in augustus is daar een rustig plekje te vinden. Degenen die niet al te gehecht zijn aan zandstrand kunnen de grotere, drukbevolkte stranden makkelijk achter zich laten door een beetje te klauteren en een plekje op de rotsen te vinden. Daar is maximale ruimte voor stilstand, reflectie, verrijking en verdieping. De brekende zee op de rotsen verdringt het geluid van spelende kinderen in de verte. Vanaf mijn eigen rots, tuur ik over de zee. Oneindige blauw- en groentinten, slechts onderbroken door een kale rots die eigenwijs opsteekt uit zee. Een waanzinnige omgeving om tot rust en jezelf te komen en alle dagelijkse routines en gedachten achter je te laten. Inspiratie Mocht je dit zelf willen ervaren, vergeet dan bij een bezoek aan Ibiza de volgende plekjes niet:
0 Comments
Leave a Reply. |
Welkom op mijn site! Wekelijks blog ik over alledaagse gebeurtenissen en interacties: dat ene ongemakkelijke moment in de lift, onvermijdelijke verwachtingen, irritant ongewenst - niet uit je systeem te krijgen - gedrag, verwarrende reflexen, opmerkelijke gewoonten en vluchtige ontmoetingen. Dingen die aandacht én verdieping vragen maar waar wij - in de veelheid der dingen - gemakkelijk aan voorbij gaan.
![]() Met mijn blog wil ik vanzelfsprekendheden expliciteren, gesprekken entameren en reflectie uitlokken.
Ontvang wekelijks mijn weekly consideration in je mailbox! Archives
December 2019
|