 Een onvoorstelbaar en bijna magisch fenomeen: zo ver je kan kijken pagodes. In totaal zijn het er zo'n 4000, grotendeels in perfecte staat. Daartussen liggen wat dorpjes. De wonderlijke hoeveelheid tempels lijkt voor de locals de normaalste zaak van de wereld. Toerend op een e-bike (eigenlijk meer een e-scooter) zie je hoe Bagan verweven is in het dagelijks leven.
0 Comments
 Met een opengesperd bekje kijkt het Makaka aapje mij aan. Niet agressief, eerder uitdagend. Alsof ze mijn gedachten leest. "No," roep ik zo stellig mogelijk. Tevergeefs, het beestje springt op me en zet haar tandjes in mijn arm. Speels - zonder een spoor achter te laten. Daarna keert zij mij de rug toe. De schoonmaakster glimlacht bij binnenkomst. Opgewekt loop ik naar binnen waarna automatisch een vlugge inspectie volgt: schone, bijna blinkende wastafels. Links van mij zie ik een klein schoonmaakhok. De deur staat op een kier. Ik gluur naar binnen: een emmer en wat schoonmaakmiddelen. In het midden staat een paar kaplaarzen. Ze druppelen nog wat na.
 'Captain crew, be seated for landing'. Ik kijk uit het raam: één witte brij. Het landingsgestel gaat uit. Een onwerkelijke situatie, er is niets te zien en toch duurt het nog maar enkele minuten voordat we de grond raken. 'Welcome at Kuala Lumpur International Airport'. Met veel moeite valt er wat perspectief te ontdekken. Met geen mogelijkheid is dit te vergelijken met de welbekende Nederlandse mist en wolken.
|
RSS Feed