De Japanse bar

Café Blue

Met de lift omhoog of juist richting kelder? Voor een gezellige bar heb je op de begane grond in ieder geval niets te zoeken. Het wordt de tweede verdieping. Op goed geluk trek ik een deur open. Alsof je zonder aanbellen iemands huis instapt.

Met de lift omhoog of juist richting kelder? Voor een gezellige bar heb je op de begane grond in ieder geval niets te zoeken. Het wordt de tweede verdieping. Op goed geluk trek ik een deur open. Alsof je zonder aanbellen iemands huis instapt.
Binnen in 'café Blue' is het een oase van rust. Een groot contrast met de vele stimuli op straat: licht, geluid, kleuren, tekens en afbeeldingen. Eén gast zit aan de bar een porno stripverhaaltje te lezen. Een vintage platenspeler vormt, samen met de uitgebreide vinylcollectie, het stralende middelpunt. 
De barman, eerst nog rustig met een sigaret in de hand muziek aan het uitkiezen, snelt ons hevig knikkend en buigend tegemoet. Een glaasje water volgt, samen met een vochtig handdoekje: even je handen verfrissen. Vervolgens zet hij een wijnkist naast me neer. Ik kijk hem verbaasd aan. Niet gehinderd door een taalbarrière ratelt hij er vriendelijk en enthousiast op los. Uit de gebaren blijkt dat daar mijn tas in moet.
Over naar de bestelling. Op de kaart staan enkele categorieën in het Engels, voor de rest is het gokken. Een sake is daarentegen een gegarandeerd succes. Met de grootst mogelijke aandacht verschijnt er een glaasje op tafel.
Een Engels menu, of op z'n minst een versie met plaatjes, is wel zo handig in een zogenoemde Ikazaya. Van oorsprong is dit sake-bar. In de loop der jaren is men er ook eten gaan serveren. Wel zo noodzakelijk gezien het drankgebruik in Japan. Mannen zetten met gemak drie halve liters weg en gaan daarna in hetzelfde tempo over op enkele longdrinks sake. Dit alles in tijdsbestek van hooguit 2 uur. 
Zwalkend verlaten zij de Ikazaya. Een Japanse versie van Jambers zou het hier goed doen: overdag is hij een keurige, beleefde, hardwerkende heer. Maar 's avonds gaat zijn masker af. In een pub roept - of schreeuwt - hij subiet om een nieuw glas als zijn drankje op is. De volgende werkdag lijkt heel ver weg.
Overigens is de overlast van het drankgelag 's avonds op straat nihil. In een maatschappij waar karma een prominente rol speelt, is criminaliteit nauwelijks een issue. Politie zie je dan ook amper op straat.