(Ont)wortelen

"Hier, dit moet je eten als je diarree hebt." Gids Mumu plukt een vijg uit de boom. "En hiermee kan je bloed stelpen na een (bamboe) snee," babbelt ze enthousiast verder. Ik kijk naar het groene, medium grote blad. Het meisje ratelt aan één stuk door. Gretig, maar ietwat gegeneerd, tap ik informatie bij haar af.

Van haar moeder leerde onze gids over de vele functies én krachten van planten en bomen. Tijdens een tocht door de bergen van Kalaw deelt zij met veel enthousiasme - in beperkt Engels - haar kennis met ons. Mensen leven hier van én met de natuur. Misschien deels noodgedwongen, maar het maakt hun verbinding met de omgeving niet minder indrukwekkend.

Een groot contrast met het Westen waar vaak beperkte aandacht is voor de herkomst en oorsprong van producten. 'Ontwortelen' is dan ook makkelijk in onze, consumptieve maatschappij. Alles moet altijd, overal en continu beschikbaar zijn. Originele vormen, kleuren en smaken vervagen door manipulatie en toevoegingen. En het hele jaar door is vrijwel al het denkbare groenten en fruit te koop. Ongeacht het seizoen - net als het menselijk ritme: we vliegen door het jaar, zonder tijd in te lassen voor rust en reflectie in de 'slapende' wintermaanden.

We lopen weer verder. Mumu blijft bij vrijwel elk stukje groen iets vertellen. "Selderij is goed bij een hoge bloeddruk, en kijk hier: mimosa." Het blaadje waar ze tegen aan tikt krimpt in elkaar. Twee stappen verder pakt ze een harig plantje en werpt het tegen ons bezwete shirt: "sticky plant!" roept ze. "Daar spelen kinderen mee op school. En dit is...." Ditmaal zijn wij haar voor: "Christmas tree!" Toch nog iets kunnen herkennen.